ျမန္မာမုန္႔ဟင္းခါး

မေန႔ကေတာ့ ေနပူလုိ႔ အျပင္လဲ မထြက္ခ်င္၊ အိမ္ထဲေနရတာလည္း ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါး ခ်က္စားမယ္ဆုိျပီး ပစၥည္းစာရင္း အရင္ထ စစ္ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ငါးေသတၱာဗူးနဲ႔ ခ်က္စားရင္ေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာတာေၾကာင့္ ငါးေသတၱာနဲ႔စမ္းခ်က္ၾကည့္ျပီး စားလုိ႔ေကာင္းတာနဲ႔ပဲ ေနာက္ပုိင္း ငါးေသတၱာနဲ႔ခ်ည္း ခ်က္စားျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါက အခ်ိန္သိပ္မကုန္ လူလည္း သက္သာတယ္။ စားလုိ႔လည္းေကာင္းတယ္။

စပါးလင္၊ ဂ်င္း၊ ဆန္ေလွာ္မႈုန္႔၊ ငါးေသတၱာ၊ ၾကက္သြန္နီဥအေသးေလးေတြ၊ ျပီးေတာ့ ေျမာင္းျမေဒၚခ်ိဳ မုန္႔ဟင္းခါးေျခာက္အမႈန္႔လည္း ရွိတယ္ဆုိေတာ့ မုန္႔ဟင္းခါးခ်က္ဖုိ႔ ပစၥည္းေတြကေတာ့ စုံပါျပီ။ စျပီးခ်က္လုိ႔ရျပီ။ မခ်က္ခင္ ဓာတ္ပုံရုိက္ထားဖုိ႔ ကင္မရာမင္းကုိ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ ရုိက္ခုိင္းရေသးတယ္။

ပထမဆုံး ေထာင္းစရာရွိတဲ့ စပါးလင္၊ ဂ်င္း၊ ၾကက္သြန္ျဖဴကုိ ညက္ေအာင္ အရင္ေထာင္းျပီး ငါးေသတၱာနဲ႔ ဆီသတ္ရတာေပါ့။ ငါးေသတၱာထည့္ျပီး တေအာင့္ၾကာမွ ေျမာင္းျမေဒၚခ်ိဳ အမႈန္႔ကုိေရာေမႊျပီး ဆီျပန္ေလာက္ျပီဆုိရင္ မီးဖုိေပၚကခ်ထားလုိက္ေရာ။

ျပီးရင္ ေရေႏြးအုိးတည္၊ စပါးလင္အရုိးေတြကုိ ၾကိဳးခ်ည္ျပီး တခါတည္း ေရေႏြးထဲ ္ထည့္ျပဳတ္လုိက္တယ္။ ေရေႏြးအုိး ဆူရင္ ငါးဆီသတ္္ထားတာထည့္၊ ျပီးရင္ ဆန္႔မႈန႔္ကုိ သင့္သလုိ ေရေဖ်ာ္ထည့္ျပီး နည္းနည္းေမႊေပးရတယ့္။ မေမႊဘဲထားရင္ ဟင္းအုိးေအာက္မွာ အႏွစ္ေတြက အနယ္ထုိင္ကုန္ရင္ တူးနံ႔ နံကုန္မွာစုိးလုိ႔။ (ကုိယ္ေတြ႔ေလးေတြ စာထဲပါကုန္ျပီ။ )

ဟင္းရည္အုိးဆူျပီဆုိရင္ အခြံႏႊာထားတဲ့ ၾကက္သြန္နီဥေလးေတြ ထည့္၊ ဘဲဥျပဳတ္ထားတာေတြပါ လွီးထည့္လုိက္တယ္။ ေနာက္ဆုံး ငရုတ္ေကာင္းမႈန္႔ထည့္ျပီး အေပါ့အငန္ ျမည္းျပီးလုိ႔္ တေအာင့္ၾကာရင္ စားလုိ႔ရျပီ။ ဟင္းရည္က်သြားရင္္ေတာ့ ပုိစားေကာင္းတာေပါ့။ ေျမာင္းျမေဒၚခ်ိဳနဲ႔ခ်က္ရင္ အရသာက သိပ္ျပီးျပင္စရာမလုိဘူး။ ready made အထုပ္ထဲမွာကုိက အခ်ိဳနဲ႔အငန္ တအားမ်ားတယ္လုိ႔ က်မေတာ့ ထင္တာပဲ။ ဒီအတုိင္း သူ႔ခ်ည္းခ်က္စားရင္ စားရတာ အဆင္မေျပဘူး။ စားျပီးရင္ ေရတအားငတ္တယ္။ ေျမာင္းျမေဒၚခ်ိဳက စားလုိ႔မေကာင္းဘူးဆုိျပီး ပင္ပ်ိဳရြက္ႏု၀ယ္စားေတာ့လည္း အဲဒီလုိပဲ စားမေကာင္းဘူး။ အခုလို အေရာအေႏွာနဲ႔ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္လုပ္စားမွပဲ စားလုိ႔အဆင္ေျပေတာ့တယ္။

မုန္႔ဟင္းခါးကုိေတာ့ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာတုိင္းလုိလို ခ်က္တတ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ၾကိဳက္တဲ့သူလည္း မ်ားမယ္ ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ စားရသလုိ ဘူးသီးေၾကာ္၊ ပဲေၾကာ္ေတာ့ မပါဘူးေပါ့ေလ။ Tokyo မွာေတာ့ ပဲေၾကာ္ကုိ အဲဒီမွာပဲ ေၾကာ္ ေရာင္းတယ္လုိ႔ ထင္တယ္။ ျမန္မာဆုိင္က တစ္ခါ ၀ယ္လာျပီး စားဖူးတယ္။ စားရတာ ကၽြပ္ကၽြပ္ရြရြေလးမုိ႔ စားလုိ႔ေကာင္းတယ္။ Osaka မွာေတာ့ နံနံပင္ေလး ၾကက္သြန္ျဖဴေၾကာ္ေလး ထုိင္းဆုိင္က ၀ယ္လုိ႔ရတာပဲ ေက်းဇူးတင္ေနရတယ္။ ႏုိ႔မုိ႔ဆုိ နံနံပင္ မပါရင္ မုန႔္ဟင္းခါး စားရတာ အဂၤါမစုံသလုိပဲ။ ဘာလုိေနမွန္းကုိ မသိဘူး။ ဒီလုိေလး စားရတာဘဲ ေတာ္လွျပီလုိ႔ ေအာက္ေမ့လုိက္ ရပါေတာ့တယ္။

ငါးေသတၱာကေတာ့ Tuna ငါးေသတၱာကုိပဲ သုံးလုိက္တယ္။ မုန႔္ဟင္းခါးဖတ္ ကေတာ့ ဂ်ပန္ေခါက္ဆြဲတမ်ိဳးပါပဲ။ ေခါက္ဆြဲထုပ္မွာပါတဲ့ စာကလည္း မဖတ္တတ္ဘူးေလ။ သူတို႔ကေတာ့ ဘယ္လုိ လုပ္ျပီး စားၾကသလဲေတာ့ မသိဘူး။ က်မကေတာ့ ဒီလုိပဲ.. မုန္႔ဖတ္ လုပ္စားပစ္လုိက္တာပဲ..

ၾသဂုတ္ ၁၉၊ ၂၀၀၇။