အသုပ္စုံလုပ္နည္းက လြယ္ေပမယ့္ လုပ္ရတာ အမည္မ်ားေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ျပီး အလုပ္ေတာ့ ရႈတ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း ေကာင္းေကာင္းစားခ်င္ရင္ အလုပ္ရႈတ္ေတာ့ ခံႏုိင္ရမယ္ေလ။ အိမ္မွာလုိေတာ့ “မားမားေရ.. အသုပ္စားခ်င္တယ္” ဆုိရင္ အရန္သင့္ စားခ်င္လုိ႔ေတာ့ ဘယ္ရမလဲ။ ဒီေတာ့ ကုိယ့္ဘာသာစားခ်င္ရင္ ကုိယ့္ဘာသာလုပ္ေပါ့။ ပင္ပန္းရင္ ပင္ပန္းပါေစ။
အာလူးနဲ႔ ပဲၾကာဇံကုိ ျပဳတ္ထားတုန္း ေဂၚဖီီ၊ သခြားသီး၊ ၾကက္သြန္နီ အဲဒါေတြကုိ အရင္လွီးထား။ ပဲျပားေၾကာ္ျပီး ပုိတဲ့ဆီကုိ ၾကက္သြန္ျဖဴ ဆီခ်က္ ခ်က္လုိက္တယ္။ မန္က်ီးသီးထဲကုိ ထန္းညွက္၂ တုံး ၃ တုံးေလာက္ထည့္ ေရစိမ္ထားလိုက္တယ္။ ပဲပင္ေပါက္ကုိေတာ့ ေရနည္းနည္းေလးထည့္၊ အုိးအဖုံးပိတ္ျပီး မီးေအးေအးနဲ႔ ႏူးေအာင္လုပ္ထားလုိက္ျပီး တေအာင့္ၾကာလုိ႔ ပဲပင္ေပါက္ ႏြမ္းလာျပီဆုိရင္ ေရစစ္ထားလုိက္ယုံပဲ။ ပဲၾကာဇံ၊ အာလူး ျပဳတ္ထားတာ ရျပီဆုိရင္ ပဲၾကာဇံကုိ ေရစစ္၊ အာလူးကုိပါ အခြံႏႊာျပီး လွီးထားလိုက္တယ္။ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္၊ ဆန္ၾကာဇံျပဳတ္။ ဆန္ၾကာဇံကုိေတာ့ ပဲငံျပာရည္ အေနာက္ထည့္နယ္မွ အေရာင္လွတယ္။ ဒါဆုိရင္ အခ်ဥ္ရည္ေဖ်ာ္ဖုိ႔ပဲ က်န္ေတာ့တာေပါ့။ အဲဒီအခ်ဥ္ရည္က စိတ္ကူးေပါက္သလုိ ထင္သလုိ ေလွ်ာက္လုပ္ထားတာ။ စားၾကည့္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားတာနဲ႔ ေနာက္ပုိင္းအဲဒီလုိပဲ ေဖ်ာ္စားျဖစ္ေတာ့တယ္။ (ျပီးရင္ေတာ့ ဗုိက္နာတာ ေတာ္ေတာ္ခံစားရတယ္.. )
အခ်ဥ္ရည္ေဖ်ာ္မဲ႔ ခြက္ထဲကုိ ငရုတ္သီးအစိမ္းမႈန္႔ (အေရာင္တင္မႈန္႔) နည္းနည္းထည့္၊ ဆီနည္းနည္းေလးပူေအာင္လုပ္ျပီးရင္ ဆီပူကုိ ေလာင္းထည့္လုိက္တယ္။ အမွန္က ဆီသတ္ရမွာ၊ နည္းနည္းပဲ လုပ္တာ၊ ဆီသတ္ေနရင္ အုိးကပ္တာနဲ႔ မကာမိဘူးဆုိေတာ့ အပ်င္းနည္းလုပ္လုိက္တာ။ အေညွာ္လည္းသက္သာတာေပါ့။ မန္က်ီးသီးေရစိမ္ထားတာကုိ အႏွစ္ရေအာင္ လုပ္ျပီး ငရုတ္သီး ဆီသတ္တာနဲ႔ေရာလိုက္တယ္။ ငံျပာရည္၊ ငရုတ္ဆီ၊ ရွာလကာရည္ နည္းနည္းဆီ သင့္သလုိ ေရာသမေမႊ ျပီး ေနာက္ဆုံးမွ ၾကက္သြန္ျဖဴ ေထာင္းထည့္လုိက္တာ။ နံနံပင္ရွိရင္ နံနံပင္ထည့္လည္း ေကာင္းတာပဲ။ အစပ္ ၾကိဳက္တယ္ဆုိ္ရင္ ငရုတ္သီးစိမ္းလည္း ထည့္လုိ႔ရတယ္။
အခ်ဥ္ရည္ေဖ်ာ္ေနတုန္း ဟင္းခ်ိဳအတြက္ ေရေႏြးတည္ထားရတာေပါ့။ ဆူမွ ပုဇြန္ေျခာက္မႈန္႔၊ ေဂၚဘီအရုိး အရြက္၊ ပဲပင္ေပါက္ က်က္ျပီးသာဟာ နည္းနည္း၊ ပဲၾကာဇံ လည္း အဲဒီလုိပဲ ျပဳတ္ျပီးသားဟာ ယူထည့္လိုက္တာေပါ့။ လိုသလုိ အေပါ့၊ အငန္ျမည္းျပီးရင္ ေနာက္ဆုံး ငရုတ္ေကာင္း၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ ေထာင္းထည့္လုိက္ရင္ အားလုံးျပည့္စုံသြားပါျပီ။ လုိအပ္တာေတြကုိ ဇကာထဲ စုပုံထားျပီး ငံျပာရည္၊ အခ်ိဳမႈန္႔၊ ပဲမႈန္႔ေလး၊ ငရုတ္သီးအက်က္မႈန္႔ ပါ တစုထဲ စုထားလုိက္တယ္။
ဒါကေတာ့ အားလုံး နယ္ျပီးသားေပါ့။ ကဲ.. စားလုိ႔ရပါျပီ။
အသုပ္သုပ္တုိင္း သတိရတာက အိမ္မွာဆုိရင္ ေမာင္ေလးက ပဲမႈန္႔ အာလူး မ်ားမ်ားထည့္ခိုင္းျပီး “မႏု ငါ့ကုိ စီးစီးေလး သုပ္ေပးေနာ္” ဆုိျပီး ေဘးက တဖြဖြေျပာတတ္တာ သတိရတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ရန္ကုန္မွာတုန္းက မားမား မအားရင္ က်မပဲ အားလုံးအတြက္ မနက္ေစာေစာထျပီး ျပင္ေပးရတာ။ သူတုိ႔ (အေဖ၊အကုိ၊ေမာင္ေလး) ႏုိးလာရင္ အဆင္သင့္စားလုိ႔ရေအာင္ေပါ့။ အကုိနဲ႔ ေမာင္ကုိ ေနာက္ခ်င္ေတာ့ သူတုိ႔ အားပါးတရ စားေနခ်ိန္မွာ “ဟဲ့.. ဘယ္လုိလဲ ငါသုပ္ေကၽြးတာ စားေကာင္းလား” လုိ႔ေမးလုိက္တယ္။ သူတုိ႔ကလည္း ေကာင္းတယ္ ဆိုျပီး ဆက္စားၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ က်မက “ေအး ေကာင္းမွာေပါ့ဟ။ အဲဒါေတြ လုပ္ေနတုန္း ငါက မနက္အေစာၾကီးထျပီး လုပ္ထားတာဆုိေတာ့ မ်က္ႏွာမသစ္ပဲ လုပ္ထားတာ.. အဲဒါကုိ နင္တုိ႔က စားေကာင္းတယ္.. ဟုတ္လား”ဆုိျပီး ေျပာရင္ သူတုိ႔ေတြ က်မကုိ ေျပာပါေလေရာ.. “ဟင္.. နင္အက်င့္ပုပ္လွခ်ည္လား၊ သူမ်ားစားေနတာကုိ.. ” ဘာညာဆုိျပီး အကုိက တမ်ိဳး ေကာင္းခ်ီးေပးလုိက္ ေမာင္က တစ္မ်ိဳး ေကာင္းခ်ီးေပးလုိက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းတယ္ ဆုိတာ အသုပ္သုပ္စားတုိင္း သတိရမိတယ္။
“ကုိၾကီးနဲ႔ ညီညီေရ.. ငါတုိ႔ အဲဒီလုိျပန္ေနရဖုိ႔ မလြယ္ေတာ့ဘူးေနာ္။ ဒီတခါ ငါသုတ္ထားတာက ညဘက္ၾကီးပါဟ။ နင္တုိ႔ ဓာတ္ပုံၾကည့္ျပီး စားလုိက္ေနာ္။ ျပီးရင္ ေကာင္းတယ္ေျပာေပး။ သိလား။ ”
စက္တင္ဘာ ၈၊ ၂၀၀၇။
5 comments:
ေပ်ာ္စရာၾကီး။ အားက်လိုက္တာ။ က်မခ်က္တဲ့ဟင္းေတြလည္း သူဓာတ္ပုံလိုက္႐ိုက္ထားတယ္။ ကူေတာ့ကူေပးဘူး။:(
yummy!
လာစားသြားတယ္
ေကာင္းလိုက္တာ ........
ေကာင္းလိုက္တာ..စားခ်င္လာျပီ
ညဘက္ၾကီး အသုတ္စံုလာစားသြားပါတယ္ အမေရ း)
Post a Comment