Amanohashidate (Heaven's Bridge)

ဇန္န၀ါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔က က်မတုိ႔ Osaka ကုိ ေရာက္လာတာ ၁ ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္တဲ့ေန႔ပါပဲ။ ဒီကုိ ေရာက္လာျပီးကတည္းက ခရီးသိပ္မထြက္ျဖစ္ပါဘူး။ ေဆာင္းတြင္းဆုိလည္း ရာသီဥတုက ေအးလုိ႔၊ ေႏြဘက္ဆုိရင္လည္း ရာသီဥတုက ပူလုိ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးစုံနဲ႔ အိမ္ထဲမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရတဲ့ရက္ေတြက မ်ားပါတယ္။ လည္ျဖစ္တာဆုိလုိ႔ ေမပယ္လ္ရြက္ေတြ အေရာင္ေျပာင္းတုန္းက အနီးအနားမွာရွိတဲ့ Mino ေရတံခြန္ကုိေရာက္ျဖစ္ခဲ့တာ တစ္ခုပဲရွိတယ္။ ဒီႏွစ္ဆန္းပုိင္းမွာမွ သူငယ္ခ်င္းလာလည္လုိ႔ သူနဲ႔အတူ က်ိဳတုိနဲ႔ အုိဆာကားတ၀ုိက္ကုိ ထပ္လည္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒီဇင္ဘာ ပိတ္ရက္ရတုန္းကလည္း Hiroshima ကုိ ၂ရက္ေလာက္ ခရီး ထြက္မယ္လုိ႔ စဥ္းစားမိပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ Hiroshima သြားဖုိ႔ ပိတ္ရက္နားနီးမွ စဥ္းစားမိတာမုိ႔ ဟုိတယ္ေတြ ကားလက္မွတ္ေတြ က်ပ္ေနတာနဲ႔ပဲ မသြားျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။

ျပီးခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္ေက်ာ္က ပိတ္ရက္ ၃ ရက္မွာေတာ့ Osaka နဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့ Amanohashidate ကုိ တစ္ညအိပ္ သြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္မွာ ရႈခင္းအလွဆုံးလုိ႔ နာမည္ၾကီးတဲ့ေနရာ ၃ ထဲက တစ္ခုအပါအ၀င္ေပါ့။ ဇန္န၀ါရီမွာ သြားဖုိ႔အတြက္ ဒီဇင္ဘာ လလယ္ေလာက္ ကတည္းက တည္းခုိခန္းနဲ႔ ကားလက္မွတ္ကုိ ၾကိဳစီစဥ္ထားခဲ့ရတာပါ။ က်မတို႔ အဆင္ေျပေျပ နဲ႔ အလြယ္တကူ သြားႏုိင္ခဲ့တာ ကလည္း သူငယ္ခ်င္း ဂ်ပန္မေလးရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ပါပဲ။ တည္းခုိးခန္းနဲ႔ကားလက္မွတ္က အစ အကုန္လုံးကုိ သူပဲ ဖုန္းန႔ဲ ဒုိင္ခံ စုံစမ္းေပးျပီး စီစဥ္ေပးခဲ့တာပါ။

Amanohashidate က Kyoto Prefecture ရဲ႕ Miyazu City နားမွာရွိျပီး ကားနဲ႔သြားလုိ႔ရသလုိ ရထားနဲ႔လည္း သြားလုိ႔ရပါတယ္။ Osaka ကေန ကားနဲ႔သြားမယ္ဆုိရင္ ၃နာရီ ၾကာျပီး ရထားနဲ႔ သြားမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ၂ နာရီပဲ ၾကာပါတယ္။ က်မတုိ႔သြားတုန္းကေတာ့ Hankyu ဘတ္စ္ကားလိုင္း နဲ႔သြားတာမုိ႔ ကားခ ယန္း ၂၅၀၀ ေပးရျပီး ရထားခဆုိရင္ေတာ့ ယန္း ၄၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္က်မွာပါ။ ဟုိမွာ ညအိပ္မွာမုိ႔ က်မတုိ႔လည္း အသြားအျပန္ကုိ ကားနဲ႔ပဲ သြားဖုိ႔ စီစဥ္လုိက္တာပါပဲ။ ၂ ေယာက္ေပါင္း ကားခတင္ပဲ ယန္း ၁ ေသာင္းနီးပါးေပးလုိက္ရပါတယ္။ အေစာဆုံး စထြက္တဲ့ကားက Osaka Hankyu ကားဂိတ္ကေန မနက္ ၉ နာရီ ၅၀ မွာ ထြက္ပါတယ္။

Amanohashidate ကုိ အဂၤလိပ္လုိ ဘာသာျပန္ထားတာေတာ့ Heaven's Bridge လုိ႔ တုိက္ရုိက္ဘာသာျပန္ထားၾကတယ္။ Miyazu Bay ရဲ႕ ဟုိဘက္ကၽြန္းနဲ႔ ဒီဘက္ကၽြန္း ကုိ သဲျဖဴလမ္း နဲ႔ အလယ္မွာ ျခားထားပါတယ္။ သဲျဖဴလမ္းရဲ႕ အရွည္က ၃.၆ ကီလုိမီတာ (တခ်ိဳ႕ကလည္း ၃.၃ ကီလုိမီတာ လုိ႔ေျပာတယ္) ရွည္ျပီး လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ထင္းရႈးပင္ေပါင္း (Pine Trees) ၇၀၀၀ ေက်ာ္ရွိတာမုိ႔ ၾကည့္လုိ္က္ရင္ ေတာလမ္းေလး လုိ ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ေတာင္ထိပ္ေတြေပၚကေန ၾကည့္လုိ႔ ျမင္ရတဲ့ ရႈခင္းကေတာ့ အရမ္းလွပါတယ္။ အဲဒီမွာ ရႈခင္းၾကည့္ရင္လည္း ရုိးရုိး ၾကည့္ေလ့ မရွိၾကပါဘူး။ “ရုိးရုိး မၾကည့္ရဘူး ဆုိေတာ့ ဘယ္လုိၾကည့္ရမွာလဲ။ ကင္းျမီွးေကာက္ေထာင္သလုိ ေထာင္ၾကည့္ရမွာလား” လု႔ိ ရြဲ႕ျပီးေမးရမလုိပါပဲ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ရုိးရုိးမၾကည့္ပဲ ဆန္းဆန္းၾကည့္ရပါတယ္။ ကင္းျမွီးေကာက္ေထာင္သလုိေတာ့ လည္းမဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ ေျခေထာက္ ၂ ေခ်ာင္းကား၊ ေခါင္းကုိ ေအာက္ဘက္ကုိ ငုံ႔၊ ခါးကုန္းျပီး ရႈခင္းကုိ ေျခေထာက္ ၂ ေခ်ာင္း ၾကားထဲက ၾကည့္ရတာပါ။ အဲဒီလုိၾကည့္လိုက္လုိ႔ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းထဲမွာ သဲျဖဴလမ္းက ေကာင္းကင္ကုိ တံတားထုိးေနသလုိ ျမင္ေနရတာမုိ႔ Amanohashidate (Heaven's Bridge) လုိ႔ေခၚၾကတာလုိ႔ စာထဲမွာ ဖတ္ရပါတယ္။ ေႏြဘက္ဆုိရင္ သဲျဖဴလမ္းတေလွ်ာက္ စက္ဘီးစီးရင္း ဟုိဘက္နဲ႔ ဒီဘက္ကုိ ကူးလုိ႔ရသလုိ လမး္ေလွ်ာက္ျပီးလည္း သြားလုိ႔ရပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ေရကူးဖုိ႔အတြက္ သီးသန္႕ ေနရာသတ္မွတ္ေပးထားပါတယ္။ ေႏြဘက္သြားရင္ေတာ့ ရႈခင္း လွတဲ့ အျပင္ ေရကူးလုိ႔ေကာင္းမယ့္ beach တစ္ခုပါပဲ။

ဟုိဘက္ကၽြန္းနဲ႔ ဒီဘက္ကၽြန္းကုိ သေဘၤာစီးျပီး ကူးလုိ႔ရသလုိ တခ်ိဳ႕လည္း speed boat စင္းလုံးငွားျပီး ကူးၾကပါတယ္။ တဖက္ကၽြန္းေရာက္ရင္ ေတာင္ေပၚကုိ cable car နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ chair lift နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ အတက္အဆင္း လုပ္လုိ႔ရပါတယ္။ မုိးရြာေနရင္ေတာ့ chair lift ကုိ မသုံးၾကပါဘူး။ အဲဒီကမွ တဆင့္ ေနာက္ထပ္ တခါ ကားစီးျပီး ေတာင္ေပၚမွာရွိတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းကုိ သြားလုိ႔ရပါေသးတယ္။ က်မတုိ႔ကေတာ့ အဲဒါေတြ အကုန္စီးလုိ႔ရေအာင္ 2 days free ticket ကုိ ယန္း၂၃၀၀ နဲ႔ ၀ယ္ျပီး တန္ေအာင္လုိ႔ အကုန္ ေလွ်ာက္စီးခဲ့ပါတယ္။

က်မတုိ႔ ေရာက္တဲ့ရက္က ကံဆုိးခ်င္ေတာ့ Amanohashidate မွာ ပထမရက္ မုိးရြာေနျပီး ေနာက္တရက္မွာ ႏွင္းက်တာနဲ႔ၾကံဳပါတယ္။ ေရာက္သြားေတာ့ ေန႔လည္ ၁ နာရီေလာက္ ရွိေနပါျပီ။ တည္းခုိခန္းက ၃ နာရီမွ check in ေပးလုပ္မွာမုိ႔ အ၀တ္အစားအိတ္ကုိ တည္းခုိးခန္းမွာပဲ အပ္ခဲ့ျပီး ၂ ေယာက္သား မုိးရြာထဲမွာ ထီး၁ ေခ်ာင္းနဲ႔ အနီးအနားကုိ ေလွ်ာက္လည္ပါတယ္။ တည္းခုိခန္းမွာက ညစာ၊ မနက္စာ ေကၽြးျပီး ေရပူစိမ္လုိ႔လည္းရတာမုိ႔ တေယာက္ကုိ ယန္း ၁၅၀၀၀ ေပးရပါတယ္။ ေနာက္တေန႔မနက္ ၁၀ နာရီမွာ တည္းခုိခန္းက check out ျပန္လုပ္ျပီး သြားဖုိ႔က်န္တဲ့ေနရာေတြ၊ စီးစရာရွိတာေတြကုိ ႏွင္းေတာထဲမွာပဲ ထီးေဆာင္းျပီး ေလွ်ာက္လည္ရေတာ့တာေပါ့။

ရႈခင္းက လွေပမယ့္လည္း မုိးရြာတာနဲ႔ ႏွင္းက်တာနဲ႔ဆုိေတာ့ ဓာတ္ပုံရုိက္ဖုိ႔ သိပ္မေကာင္းဘူး။ ဒါေတာင္ ကင္မရာမင္းကုိ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ ရုိက္ေပးပါဆုိလုိ႔ တခ်ိဳ႕ပုံေတြ ရလာခဲ့တာ။ အရမ္းလည္း ေအးေတာ့ ေရကူးလုိ႔ရတဲ့ beach ကုိသာ ေရာက္သြားတယ္ ေရလည္း ေဆာ့လုိ႔မရပါဘူး။ ပါးစပ္က “ဟယ္..လွလုိက္တာ... ေရေဆာ့ခ်င္လုိက္တာ.. ျမန္မာျပည္က ေခ်ာင္းသာတုိ႔ ေငြေဆာင္တုိ႔ကုိ လြမ္းလုိက္တာ”ဆုိတာပဲ တြင္တြင္ေျပာရင္း ေရစပ္နားသြားဖို႔ ေနေနသာသာ၊ ႏွင္းေတာထဲမွာ ေခ်ာမလဲေအာင္ မနည္း ဂရုစိုက္ျပီး ေလွ်ာက္ေနရတယ္။

ရုံးက မန္ေနဂ်ာကေတာ့ က်မတုိ႔ Amanohashidate မသြားခင္ တစ္ရက္မွာ ေကာင္းေကာင္းေထာပနာျပဳပါတယ္။ “အဲဒီေနရာက ပင္လယ္ကမ္းေျခမုိ႔လုိ႔ ေႏြဘက္သြားသင့္တာကုိ ဒီေလာက္ ေအးစက္ေနတာ ဘာသြားလုပ္မွာလဲ။ နင္တုိ႔ပဲ ရွိလိမ့္မယ္။ ဘယ္သူမွ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး”ဆုိျပီး ေျပာပါတယ္။ တကယ္တမ္း ဟုိေရာက္ေတာ့လည္း လာၾကတဲ့သူေတြမ်ားသားပဲ။ မုိးရြာျပီး ႏွင္းက်လုိ႔သာ ေတာ္ေတာ့တယ္၊ ေနပူရင္ေတာ့ လာတဲ့လူ ဒီထက္ပုိမ်ားမလားပဲ။ ေနာက္မွ သူငယ္ခ်င္း ဂ်ပန္မေလးကုိ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူက “ ဂ်ပန္ေတြက ဂဏန္းကုိ အရမ္းၾကိဳက္ၾကတယ္။ ၁၁ လပုိင္းေလာက္ကေနစျပီး ၃ လပုိင္းေလာက္အထိ ပင္လယ္ ဂဏန္းေတြက လတ္ဆတ္ျပီး အရသာ ရွိတာမုိ႔ ေရပူလည္းစိမ္ရင္းနဲ႔ ဂဏန္းလာစားၾကတာ”ဆုိျပီး ရွင္းျပပါတယ္။

ေစ်းဆုိင္ေတြမွာဆုိရင္ ဂဏန္းကုိ ေရခဲပုံးထဲထည့္ျပီး အဆင္သင့္ သယ္သြားလုိ႔ရေအာင္ စနစ္တက် ေဖာ့ဘူးေတြနဲ႔ ထည့္္ျပီး ေရာင္းတာ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ အိမ္အျပန္ သယ္တဲ့သူေတြလည္း ၂ ဗူး၊ ၃ ဗူး သယ္ၾကတာပဲ။ ဒီမွာေတြ႕ရတဲ့ ပင္လယ္ဂဏန္းေတြက ျမန္မာျပည္က ဂဏန္းထက္ဆုိရင္ အရြယ္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကီးပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြက ပင္လယ္ ဂဏန္းကုိ ေရနဲ႔ျပဳတ္စားတယ္ (ေရေႏြးနဲ႔ ခဏေလာက္ျပဳတ္ျပီး ျပန္ဆယ္ထားတာျဖစ္မယ္)၊ မီးကင္ျပီးလည္း စားၾကတယ္။ soup လုိမ်ိဳး လုပ္စားတာေတာ့ မေတြ႕မိဘူး။ က်မတုိ႔တည္းတဲ့ တည္းခုိခန္းက ညစာေကၽြးတာေတာ့ အရင္ဆုံး ဂဏန္း လက္ေတြခ်ည္းပဲ ျပဳတ္ထားျပီးသားကုိ source တစ္မ်ိဳးနဲ႔ တုိ႔စားခုိင္းတယ္။ ေနာက္ျပီး ေအာက္က ဆားခံျပီး ေပါင္းထားတာလုိမ်ိဳး စားခဲ့ရတယ္။ က်မကေတာ့ ျမန္မာျပည္ ကမ္းေျခေတြမွာ စားရတဲ့ ဂဏန္းမဆလာခ်က္ေလာက္ကုိ ဘယ္ဟာမွ မၾကိဳက္ဘူး။ ေရပူစိမ္တာေတာ့ ေနာက္မွ သတ္သတ္ထပ္ေရးပါ့မယ္။ အခုေတာ့ ပုိ႔စ္လည္းအေတာ္ရွည္ေနျပီမုိ႔ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ နားထားလိုက္ပါေတာ့မယ္...

အခုတေလာ ခရီးသြားပုိ႔စ္ေတြခ်ည္း ေရးေနတာမို႔ လာလည္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ဖတ္ရတာ ျငီးေငြ႕ေရာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ပုိ႔စ္က်ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ Amanohashidate က ၀ယ္လာတဲ့ ဂ်ပန္မုန္႔ေတြ နဲ႔ ဧည့္ခံမယ္ေနာ္။ အခုေတာ့ ရႈခင္းပုံေတြပဲ အရင္ၾကည့္ထားလိုက္ပါဦး။ ညစာ ဂဏန္းေကၽြးတာ ကုိ ဓာတ္ပုံရုိက္ခ်င္ေပမယ့္ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ အေပၚထပ္မွာ ကင္မရာ ေမ့က်န္ခဲ့လုိ႔ မရုိက္ခဲ့လုိက္ရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တည္းခုိခန္း website မွာ တင္ထားတဲ့ ပင္လယ္ဂဏန္းပုံ နဲ႔ အင္တာနက္ထဲမွာ ရွာေဖြထားတဲ့ ဂဏန္းပုံေတြပါ အားလုံးၾကည့္လုိ႔ရေအာင္ ကူးယူ ေဖာ္ျပ ေပးလုိက္ပါတယ္။

ဇန္န၀ါရီ ၂၄၊ ၂၀၀၈။