ေမွ်ာ္သာ ေမွ်ာ္သည္...

ျပီးခဲ့တဲ့လက Singapore က က်မသူငယ္ခ်င္း Osaka ကုိ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ၂ ပတ္ေလာက္ေနဖုိ႔ အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ Singapore မွာရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ၊ အကုိနဲ႔ ေယာင္းမကေရာ က်မ စားခ်င္တာေတြနဲ႔ Osaka မွာ လုံး၀ ၀ယ္မရတာေတြကုိ သူနဲ႔ လူၾကံဳထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ တုိက္ဆုိင္ခ်င္ေတာ့ သူလာတဲ့အခ်ိန္ကလည္း ဂ်ပန္မွာ တရုတ္က တင္ပုိ႔တဲ့ ရယ္ဒီမိတ္ ဖက္ထုပ္နဲ႔ပတ္သတ္ျပီး ျပႆနာတက္ေနခ်ိန္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေလဆိပ္အ၀င္မွာ စစ္ေဆးေရးေတြ ပုိလုပ္လာတယ္လုိ႔ တရုတ္ျပည္က ျပန္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းဆီကလည္း သတင္းၾကားထားေသးတယ္။ အဲဒါဆုိေတာ့ Singapore က ယူလာတဲ့ အစားအစာေတြေၾကာင့္ Osaka အ၀င္မွာ သူ႕အိတ္မ်ားဖြင့္စစ္ေနမလား၊ ပစၥည္းေတြ တခုခ်င္းမ်ား ထုတ္ျပေနရမလား၊ သူတုိ႔ သိမ္းမ်ားသြားမလား.. ဆိုျပီး သြားၾကိဳတုန္း အျပင္မွာ ဘုရားစာရြတ္ျပီး ေစာင့္ေနခဲ့ရပါတယ္။ သူအျပင္ေရာက္လာေတာ့မွ “Singapore ကလာတယ္ဆုိတာနဲ႔ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး” လုိ႔ ေျပာမွပဲ က်မလည္း သက္ျပင္းခ် ႏုိင္ေတာ့တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ပစၥည္းေတြဟာ ဘာအေႏွာင့္အယွက္မွ မရွိပဲ က်မလက္ထဲကုိ A4 စကၠဴပုံးအျပည့္ စားစရာေတြ ေရာက္လာခဲ့တာေပါ့။

က်မသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အကုိလင္မယားထည့္ေပးလိုက္တာေတြကုိ စကၠဴပုံးထဲက ထုတ္ျပီး ေရခဲေသတၱာထဲ မထည့္ခင္ေလး ေသခ်ာစီျပီး ဓာတ္ပုံရုိက္ယူထားလိုက္ရေသးတယ္။ (အခုလို blog ေပၚတင္ႏုိင္ေအာင္လုိ႔... :P) အမွန္က မစားရတာၾကာတဲ့ အစားအစာေတြကုိ ကုန္သြားရင္ ဓာတ္ပုံ ထုတ္ၾကည့္ျပီး သြားရည္က်မယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ရိုက္ယူထားတာပါ။ ပစၥည္းေတြကေတာ့ “ဘူးသီး၊ မရမ္းသီး၊ ဒန္႔ဒလြန္သီး၊ ပဲေတာင့္ရွည္သီး၊ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္၊ ငရုတ္သီးစိမ္း၊ သရက္သီးစိမ္း၊ မုန္႔ဟင္းခါးအေျခာက္ထုပ္၊ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေၾကာ္၊ မုန္႔ဟင္းခါးထဲထည့္စားတဲ့ပဲေၾကာ္၊ လက္ဖက္၊ ဆားငံသီးေဖ်ာ္ရည္၊ ေက်ာက္ေက်ာမႈန္႔၊ အုန္းသီးမႈန္႔၊ သရက္သီးသနပ္၊ ဇီးထုပ္၊ စပါးလင္” တုိ႔ပါပဲ။

ရွားရွားပါးပါး ဒီပစၥည္းေတြကုိ သင့္ေတာ္သလို ေနရာခ်ျပီး အသီးအရြက္ေတြေတာ့ မပုပ္ခင္ အျမန္ခ်က္စားပစ္ဖုိ႔ စီစဥ္ရေတာ့တာေပါ့။ စစခ်င္း အမ်ိဳးသားက ဘူးသီးၾကက္သားစားခ်င္တယ္ဆုိလာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ဘူးသီးတျခမ္းနဲ႔ ၾကက္သားေရာျပီးခ်က္စားလိုက္တာ မစားရတာၾကာလုိ႔လားမသိဘူး စားလုိ႔ေကာင္းလိုက္တာမွ အရမ္းပဲ။ ဘူးသီးကေတာ့ ၾကက္သားနဲ႔ ၂ ခါခ်က္စားလုိက္ရတယ္။ ပဲသီးေတြနဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါးထဲထည့္စားတဲ့အေၾကာ္ေတြ ပါလာတာမုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ပိတ္ရက္မွာ မုန္႔ဟင္းခါးခ်က္စားပစ္လုိက္ေရာ။ မရမ္းသီးကေတာ့ က်မဆီမွာ ငရုတ္ဆုံ ရွိတာနဲ႔ မရမ္းသီး ငပိေထာင္း ေထာင္းစားလုိက္တယ္။ ေနာက္ျပီး ပဲသီးက ေတာင္ငူမုန္႔ဟင္းခါးခ်က္စားရင္ မပါမျဖစ္တဲ့ အရာဆိုေတာ့ ပဲသီးျမင္ျပီဆုိတာနဲ႔ က်မအမ်ိဳးသားက ေတာင္ငူမုန္႔ဟင္းခါး ခ်က္ေကၽြးဖုိ႔ေျပာေတာ့တာပဲ။ သူ႔အတြက္လည္း ေတာင္ငူမုန္႔ဟင္းခါး ခ်က္ေကၽြးျဖစ္လိုက္ေသးတာေပါ့။

တကယ္ေတာ့ ဘူးသီး၊ ဒန္႔ဒလြန္သီး၊ မရမ္းသီး၊ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ စတာေတြက Osaka မွာ ဘယ္လုိမွ ရွာမရပါဘူး။ ကိုယ္ မသိတာလည္းျဖစ္မယ္။ တခါတေလေတာ့ ေဂၚရခါးသီး ေတြ႕ရတတ္တယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ေတာ့ က်မက ၀ယ္ျပီး မုန္႔ႏွစ္နဲ႔ ဘူးသီးေၾကာ္ ေၾကာ္သလုိမ်ိဳး ေၾကာ္စားလုိက္တာပဲ။ ပဲသီးလည္း ေႏြဘက္ဆုိရင္ေတြ႕တယ္။ ကန္စြန္းရြက္လည္းရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ အရမ္းေစ်းၾကီးျပီး လက္တစ္ဆုပ္စာ ေလာက္ေလးကုိ ယန္း ၅၀၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ ေပးရေတာ့ စားခ်င္ေပမယ့္ မတန္တာနဲ႔ မစားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေႏြဘက္ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီေလာက္ကုိပဲ ယန္း ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္နဲ႔ရတတ္တာကုိး။ ေႏြက်မွပဲ ကန္စြန္းရြက္က မ်ိဳးစုံလုပ္စားရေတာ့တယ္။

စားေနက် အသီးအရြက္ တခ်ိဳ႕တေလမ်ား Osaka မွာ ၀ယ္လုိ႔ရႏုိင္မလားဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးနဲ႔ ဂ်ပန္ဆရာေတြ အိမ္ကုိစာလာသင္ေတာ့ ရုိက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပုံျပျပီး ေမးၾကည့္တာေပါ့။ သူတုိ႔ေတြ က်မ ျပတဲ့ ဓာတ္ပုံကုိ ၾကည့္ျပီး သိဖုိ႔ေနေနသာသာ၊ ဒန္႔ဒလြန္သီးလည္း မျမင္ဘူးၾကဘူး။ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္လည္း တခါမွ မျမင္ဖူးဘူး။ ဘူးသီးကိုလည္း ရွင္းျပလိုက္ရတာ ေနာက္ဆုံး အဂၤလိပ္လုိ dictionary မွာရိုက္ျပေတာ့မွပဲ ေအာ္.. အဲဒါ လားဆုိျပီး ေျပာပါေလေရာ။ ဆရာက “ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြက ဘူးသီးကုိ စားေလ့မရွိဘူး။ ဘူးသီးေျခာက္လုပ္ျပီး ေက်ာင္းသားအရြယ္တုန္းက ေဆာ့ၾကတာ။ အဲဒီ ဘူးသီးေျခာက္ထဲကုိ ေရတုိ႔ အရက္တုိ႔ ထည့္ေသာက္တာ”ဆုိျပီး ရွင္းျပပါတယ္။ “လုိခ်င္ရင္ေတာ့ Botanical Garden မွာရွိလိမ့္မယ္ထင္တယ္” လုိ႔လည္းေျပာတယ္။ ဘူးသီးတခါ စားရဖုိ႔ Osaka မွာ Botanical Garden အရင္လိုက္ရွာရဦးမယ္။ ေတာ္ပါျပီ။ Osaka မွာ ဘူးသီးရွာမယ့္ စိတ္ကူးကိုလည္း လက္ေလ်ာ့လိုက္ပါျပီ။

*****

တကယ္ေတာ့လည္း က်မသူငယ္ခ်င္းေတြ၊ အကုိနဲ႔ေယာင္းမ ေက်းဇူးေၾကာင့္သာ အခုလုိ စားရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မဆုံးေတာ့ပါဘူး။ လက္ေဆာင္ထည့္ေပးလိုက္တဲ့သူေတြေရာ၊ တကူးတက သယ္လာေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေရာေပါ့။ အခုဆုိရင္ သူငယ္ခ်င္း ျပန္သြားတာလည္း တစ္လနီးပါးရွိေနပါျပီ။ စားစရာေတြလည္း တျဖည္းျဖည္း ခ်က္စားလာလိုက္တာ အေျခာက္အျခမ္းေတြေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ ဆုိေတာ့.. ေနာက္ထပ္ စားခ်င္ေပးမယ့္လည္း ဒီမွာက ၀ယ္လုိ႔မရေတာ့ မစားရဘူးမုိ႔လား။ ဒါေၾကာင့္ က်မလည္း Osaka ကုိ ေနာက္ထပ္ လာလည္မယ့္ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြကုိပဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရေတာ့တာေပါ့....

စင္ကာပူကေန ေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာအစားအစာေတြေပါ့။




ဒါက ဘူးသီး၊ ၾကက္သားခ်က္။ ေဘးနားက ပုဇြန္ေျခာက္၊ စိမ္းစားငါးပိနည္းနည္း၊ငရုတ္သီးစိမ္း၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ ေရာေထာင္းျပီး စားခါနီးမွ သံပုရာရည္ညစ္ထားတဲ့ ငပိေထာင္း။ မရမ္းသီးငပိေထာင္းကုိ ေနာက္မွ သတ္သတ္ၾကြားဦးမယ္.. :P

(ဒီပုိ႔စ္ကုိေရးျပီး ေခါင္းစဥ္ကုိ ဘယ္လုိေပးရမွန္း စဥ္းစားလုိ႔မရတာနဲ႔ ျမန္မာျပည္သိန္းတန္ ဆုိထားခဲ့ဖူးတဲ့ သီခ်င္းစာသားေလးကို ယူသုံးလုိက္ရပါတယ္..)

မတ္လ ၂၇၊ ၂၀၀၈။