May 5, 2008

မုန္တုိင္းရဲ႕ ဒဏ္ေၾကာင့္...


ဓာတ္ပုံ ကုိ ေခတ္ျပိဳင္ မွ ယူပါသည္။

အရင္တုန္းကဆုိ သူမ်ားႏုိင္ငံေတြမွာ ငလ်င္လႈပ္ျပန္ျပီ။ ေတာ္ၾကာ ေရၾကီးျပန္ျပီ။ ဆူနာမီ ထိျပန္ျပီနဲ႔။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ဗုဒၶဘာသာ ထြန္းကားတဲ့ ႏုိင္ငံျဖစ္လုိ႔ အဲဒီလုိ ကပ္မ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ မဆုိက္ဘူးလုိ႔ ေတြးထားခဲ့တာ။ အခုေတာ့ တစ္သက္နဲ႔တစ္ကုိယ္ အခုလုိ အျဖစ္ဆုိးမ်ိဳး ရန္ကုန္မွာ တခါမွ မၾကံဳဖူးဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ဘယ္လုိ ၾကမၼာဆုိးေတြမ်ား ၀င္ေနသလဲမသိဘူး။ အိမ္နဲ႔လည္း အခုထိ ဖုန္းေခၚလုိ႔ မရေသးဘူး။ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွ ျပန္ေခၚလုိ႔ရမလဲဆုိတာလည္း ဘယ္သူမွ မေျပာႏုိင္ၾကဘူး။ အမ်ားဆုံး ၂ ပတ္ ကေန ၁ လအထိ ၾကာမယ္လုိ႔ သတင္းေတြထဲမွာ ဖတ္ရတယ္။ စိတ္ပူလိုက္ သတင္းေျပးၾကည့္လုိက္၊ သတင္းေျပးၾကည့္ျပီး စိတ္ပူလာလိုက္နဲ႔ ေနာက္ဆုံး အိပ္မရတာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ အပ်က္အစီး အဆုံးအရႈံး နည္းပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္ေပးေနေပမယ့္ အင္တာနက္ေပၚတက္လာတဲ့ ဓာတ္ပုံေတြၾကည့္ျပီး လူက ေသြးပ်က္ခ်င္လာျပီ။ အိမ္မွာေရာ ဘယ္လုိျဖစ္ေနၾကျပီလဲ။ အိမ္အေျခအေန သိခ်င္လုိ႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ လက္လွမ္းမွီရာ အမ်ိဳးေတြဆီ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့ ဒီေန႔မွ ျမိဳ႕ထဲက အေဒၚအိမ္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရတယ္။ ဒါေတာင္ အကုိက စင္ကာပူကေန တဆင့္ ဖုန္းဆက္ေမးေပးလုိ႔သာ သိရတာ။ ဒီဘက္ကေတာ့ ဘယ္ဖုန္းကုိမွ ဆက္လုိ႔မရဘူး။ အင္းစိန္အိမ္က အေပၚထပ္ နဲ႔ အေနာက္ဖက္ တျခမ္းလုံး အိမ္ေခါင္မုိး သြပ္ျပားေတြလန္ျပီး ပ်က္စီးသြားတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ပ်က္စီးသြားလဲဆုိတာေတာ့ မသိခဲ့ရဘူး။ မုန္တုိင္းျပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ အိမ္နီးခ်င္းေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ျပန္ျပင္လိုက္ျပီဆုိတာရယ္ လူၾကီးေတြ နဲ႔ မိသားစု၀င္ေတြ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးဆုိလုိ႔ စိတ္ေအးရေပမယ့္ မီးမလာ၊ ေရ မရ၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းတက္တဲ့ ဒဏ္ကုိ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ရင္ဆုိင္ေနၾကရမလဲ။ ဓာတ္ဆီေတြ ေစ်းတက္၊ ဘဲဥ ၾကက္ဥ တစ္လုံး ၃၀၀၊ ၄၀၀ တဲ့။ ဒီၾကားထဲ အင္းစိန္ေထာင္မွာ မီးေလာင္တယ္ဆုိတဲ့ သတင္းလည္းဖတ္လိုက္ရေသးတယ္။ အင္းစိန္ေထာင္က အိမ္ နဲ႔ဆုိ နီးနီးေလးပဲ။ ကုိယ္နဲ႔ နီးနီးနားနား ေခၚထားလုိ႔ လြယ္မယ္ဆုိရင္ ေခၚထားလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ ဒါေတာင္ ကုိယ့္မိသားစု တစ္စုထဲတင္ ဒီလုိျဖစ္ေနတာ တျခားမိသားစုေတြ၊ ကိုယ့္ထက္ပုိဆုိးတဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ အားလုံးဟာ အပူမီးေတြ၀ုိင္းေနတာ။ ေလေဘးဒုကၡသည္စာရင္း၊ လူအေသေပ်ာက္ စာရင္း၊ ဆုံးရႈံးတဲ့ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းေတြ တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ တုိးေနတဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြကုိ မၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး။ ဒီေန႔လည္း ဂ်ပန္ဆရာမက message ပုိ႔ျပီး သတင္းေမးတာေတာင္ ကုိယ့္မိသားစုအေျခအေနကုိ အတိအက် မေျပာျပႏုိင္ခဲ့ဘူး။ နဂုိကလည္း စိတ္ပူတတ္သူမုိ႔ အခုဆုိရင္ ပုိဆုိးတယ္။


ေမ ၅၊ ၂၀၀၈။

7 comments:

Anonymous said...

စိတ္မေကာင္းလြန္းလို ့ ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး အစ္မရာ .....ပထမ သတင္းေတြမွာ လူ ၃၀၀ ေက်ာ္ဆိုလို ့ ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနျပီထင္တာ အခုေတာ့ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ေတာင္တဲ့ အစ္မ ေျပာသလိုပဲ ဘယ္လို ကဒ္ဆိုးေတြ မ်ားက်ေရာက္ေနသလဲ မသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ ၀ဋ္ရွိရင္ ေက်ပါေတာ့ဗ်ာ း(

ThuHninSee said...

အခု ၂၅၀၀၀တဲ႔။ :(

ျမရြက္ေဝ said...

မႏု-စံေရ
ညီမလဲ အိမ္ကို ဖုံးေခၚမရဘူး။ စိတ္ပူျပီး ငိုခ်င္ေတာ့တာဘဲ။ :((

weikhine said...

hope ur family and loved ones in myanmar..are safe and sound and well naw ..
let's pray for them..i feel helpless too...cant do much expect for donation and voluntary work..ek

တန္ခူး said...

ႏုေရ...ဖုန္းရသြားျပီလား…lineဖုန္းေတြမရတာမ်ားတယ္…အားလံုးအတြက္ဆုေတာင္းေပးပါတယ္…ခုပဲmessageရတယ္…မုန္တိုင္းေနာက္တလံုးလာဦးမယ္တဲ့…သတင္းမွားေတြျဖစ္ပါေစ….

ThinkingHoney said...

အရင္ colleague တေယာက္နဲ႔ ဖုန္းရတယ္ သူက အခု UNမွာ သူ႔တိုင္းျပည္ကိုခြင္႔နဲ႔ေတာင္မျပန္ေတာ႔ပဲ ထိုင္းကေန ဗမာျပည္သြားမွာတဲ႔ သူလွမ္းေမးေပးေတာ႔ ရန္ကုန္အေျခအေန ျပန္ေကာင္းလာျပီလို႔ေျပာတယ္ အမေရ တအားစိတ္မပူပါနဲ႔ outbreak ျဖစ္ႏိုင္တာdelta region ပဲ စိတ္မေကာင္းစရာပဲ
ျပီးေတာ႔ မႀကာခင္ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္မွာ ဆိုင္ကလုန္းတခုထပ္ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိသတဲ႔ :(

ThinkingHoney said...

စာႀကြင္း။ ။ တသိန္းေက်ာ္မယ္လို႔ UN ကခန္႔မွန္းသတဲ႔။ ေသာင္းဂဏန္းမဟုတ္ေတာ႔ဘူး
အလွဴေငြက online donation လုပ္လို႔ရတယ္ေလ အမ http://cyclonerelief.wordpress.com/