ဇြန္လ ၈ ရက္ က်ေတာ့ ပါပါးနဲ႕ ေမေမလည္း ေဆးရုံက ဆရာမေလး ေျပာတဲ့အတုိင္း ရပ္ကြက္ရုံးမွာ "မိခင္နဲ႕ ကေလး မွတ္တမ္း စာအုပ္" နဲ႕ "discount coupon" စာအုပ္ေတြ သြားထုတ္လာခဲ့တယ္။ ရပ္ကြက္ရုံးက ေပးလိုက္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ တခ်ိဳ႕စာရြက္ေတြက ကေလးေမြးျပီးမွ သုံးရမွာေတြလည္း ပါတယ္။ ဘယ္စာရြက္ကုိ ဘယ္ေတာ့၊ ဘယ္လို သုံးရမလဲ ဆုိတာ ရပ္ကြက္ရုံးက ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္က ေမေမတုိ႔ကုိ ေသခ်ာ ရွင္းျပေပးတယ္။ ေနာက္ျပီး ကုိယ္၀န္ေဆာင္သည္ေတြ အတြက္ ဖြင့္ထားတဲ့ သင္တန္းေတြကုိ အခ်ိန္ရရင္ လာတက္ၾကည့္ဖုိ႔လည္း မွာလိုက္ေသးတယ္။ သင္တန္းေတြက အလကား တက္ရေပမယ့္ ေမေမလည္း ရုံးခ်ိန္ဖ်က္ျပီး သြားရတာ အဆင္မေျပတာမို႔ မတက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။
ေနာက္ျပီး သမီးေလး ကုိယ္၀န္စရွိကတည္းက သြားေနက် ဂ်ပန္စာ သင္တန္းေက်ာင္းလည္း မသြားႏုိင္ေတာ့ပဲ နားလိုက္ရတယ္ေလ။ ေက်ာင္းက စာသင္ခ်ိန္ ၃ နာရီဆုိေတာ့ ထုိင္ရတာ အရမး္ပင္ပန္းျပီး စေနေန႔တစ္ရက္က ဘယ္လို ကုန္သြားမွန္း မသိလိုက္ရဘူး။ တနဂၤေႏြက်ျပန္ေတာ့လည္း လုပ္စရာရွိတဲ့ အိမ္အလုပ္ေတြ လုပ္ရေသးတာ ဆုိေတာ့ ေမေမ့မွာ မနားရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စေနေန႔ေတာ့ ေက်ာင္းမသြားေတာ့ပဲ နားလိုက္မယ္ ဆုိျပီး အိမ္္အလုပ္ေတြကုိ ပိတ္ရက္မွာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ၂ ရက္ခြဲလုပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ လုပ္စရာရွိရင္ နည္းနည္း ထလုပ္လိုက္၊ ေမာရင္ အိပ္ယာထဲ လွဲေနလိုက္နဲ႔ အတတ္ႏုိင္ဆုံး လူသက္သက္သာသာ ျဖစ္ေအာင္ ေနျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။
သမီးေလး ကုိယ္၀န္ ၂လေက်ာ္ ၃ လထဲမွာ ေမေမျဖစ္တာက အရမ္းအိပ္ခ်င္တာပါပဲ။ အျမဲတမ္း အိပ္ဖုိ႔ပဲ စိတ္ထဲမွာရွိတယ္။ ပင္ပန္းတာ ေမာတာ ျဖစ္လြယ္တယ္လုိ႔လည္း ခံစားရတယ္။ နည္းနည္းေလး လႈပ္ရွားလိုက္ရင္ကုိပဲ လူက ေမာျပီး ႏႈံးေနေရာ။ သမီးကုိယ္၀န္ ရွိျပီဆုိကတည္းက စက္ဘီးလည္း မစီးေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မနက္ ရုံးသြားရင္ အိမ္ကေန ဘူတာအထိကုိ အိပဲ့အိပဲ့ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာနဲ႕တင္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္။ ထမင္းစားျပီးရင္ ေမေမ လမ္းလည္း မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ရုံးမွာလည္း ေန႔လည္ ေန႔ခင္း ထမင္းစားျပီးရင္ အိပ္ငိုက္ေနတာ မ်ားတယ္။ ေနာက္ျပီး ဗိုက္ခဏခဏ ဆာတယ္။ အမ်ားၾကီးလည္း မစားႏုိင္ေတာ့ စားခ်င္တာကုိ စားႏုိင္သေလာက္ နည္းနည္းခ်င္းဆီ စားရတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုက္ဆာတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း စားႏုိင္ေအာင္ ေရနဲ႔ ေပါင္မုန္႔လုိ မုန္႔မ်ိဳးကုိိ အျမဲေဆာင္ထားရတယ္။ အဲဒါေတြေၾကာင့္လား မသိဘူး ေမေမဟာ ကုိယ္၀န္ေဆာင္သည္ေတြ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ morning sickness ဆုိတာကုိ မခံစားလိုက္ရဘူး။ မူးျခင္း အန္ျခင္း မရွိတဲ့အတြက္ ပုံမွန္မွ ဟုတ္ရဲ႕လားလုိ႔ေတာင္ ေတြးမိတယ္။ စာအုပ္ထဲမွာ တခ်ိဳ႕လည္း morning sickness မျဖစ္ၾကဘူး လုိ႔ေရးထားတာ ဖတ္ရေတာ့မွ စိတ္ေအးရတယ္။ ေနာက္ျပီး ေမေမက ရုံးမွာ ထုိင္ရတာ မ်ားေတာ့ ခါးလည္း ခဏခဏ နာတယ္။ ထုိင္ခုံေၾကာင့္လား ထုိင္တဲ့ပုံစံမမွန္လုိ႔ပဲလားေတာ့ မသိဘူး။
ကုိယ္၀န္ လႏုတုန္းေတာ့ အစားအေသာက္လည္း မပ်က္လုိလွဘူး။ ဗိုက္ဆာျပီဆုိ ဘာပဲ စားရစားရ စားလုိ႔ ရသလုိ စားလုိ႔လည္း ေကာင္းတယ္။အမဲသား ၀က္သားလုိ အသားေတြ မစားခ်င္ပဲ ဟင္းသီးဟင္းရြက္နဲ႕ အသီးအႏွံပဲ စားခ်င္တယ္။ ဖရဲသီးနဲ႕ ေရွာက္ခ်ိဳသီးကုိ ေန႔တုိင္းနီးပါး ၀ယ္စားျဖစ္ခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ အရင္တုန္းက ႏြားႏုိ႔မၾကိဳက္တဲ့ ေမေမဟာ ကုိယ္၀န္ရွိျပီဆုိကတည္းက ႏြားႏုိ႔ကုိ ေန႔တုိင္း ေသာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေဆးအေနနဲ႕ေတာ့ ျမန္မာျပည္က ဆရာ၀န္မၾကီး ေသာက္ခုိင္းတဲ့ folic acid ကုိ မနက္တစ္လုံး ညတစ္လုံး ေသာက္ေပးတာကလြဲျပီး တျခား ဘာေဆးမွ မေသာက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။
ဒီလုိနဲ႕ ဇြန္လ ၁၅ ရက္မွာ ရက္ခ်ိန္းအတုိင္း OG ဆရာ၀န္နဲ႕ ျပဖုိ႔ ေဆးရုံ ထပ္သြားရတယ္။ အဲဒီေန႔က ကုိယ္၀န္ ၁၀ ပတ္နဲ႕ ၁ရက္ရွိတဲ့ သမီးေလးရဲ႕ အရပ္ဟာ ၃၁.၇ မီလီလီတာ ျဖစ္လာျပီး ၂ ပတ္အတြင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး သိသာလာတယ္။ ultra sound screen မွာၾကည့္ေတာ့ သမီး ေကြးေကြးေလး ေနတာကုိလည္း ျမင္ရတဲ့အျပင္ သမီးရဲ႕ ေခါင္းပိစိေလးပါ ျမင္ေနရျပီေလ။ ဆရာ၀န္ကေတာ့ "ကေလးက ၾကီးထြားႏႈန္းပုံမွန္ပဲမုိ႔ စိုးရိမ္စရာမရွိဘူး" လုိ႔ ေမေမတုိ႔ကုိ ေျပာျပတယ္။ ေနာက္ ၂ ပတ္ (ဇြန္ ၂၉ ရက္) မွာ တစ္ေခါက္ ထပ္လာဖုိ႔ ရက္ခ်ိန္းေပးခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ျပီး ေမေမ့ကို ကုိယ္၀န္အတြက္ ေသြးေဖာက္ျပီး စစ္ခုိင္းတယ္။ ေဆးစစ္တာေတြက မ်ားလုိ႔ ဘာေတြစစ္လည္း ေမေမလည္း ေသခ်ာ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဂ်ပန္လုိေတြ ေရးထားတာဆုိေတာ့ ဖတ္ရတာလည္း သိပ္မလြယ္လွဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ လိုအပ္တာမွန္သမွ် သူတုိ႔ ၾကည့္လုပ္ေပးမွာေပါ့ ဆုိျပီး ဆရာ၀န္ ေရးေပးတဲ့ ေဆးစာရြက္ကုိပဲ ေသြးစစ္တဲ့ဌာနမွာ ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။
ဇြန္လ ၂၉ ရက္မွာ ေဆးရုံျပန္ျပေတာ့ သမီးက ၁၂ ပတ္နဲ႕ ၁ ရက္ရွိလာျပီး အရပ္က ၆၂ မီလီလီတာ ျဖစ္လာတယ္။ ကုိယ္၀န္ ၁၂ ပတ္ရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာ၀န္က "ကေလးက လႈပ္ရွားတာလည္း ပုံမွန္ပဲ။ ၾကီးထြားႏႈန္းလည္း ပုံမွန္ပဲမုိ႔ စိတ္ခ်ရတဲ့ အေျခအေနကုိ ေရာက္ျပီ" လုိ႔ ေျပာတယ္။ ultra sound result မွာလည္း သမီးရဲ႕ လက္ေလးေတြ ေျခေထာက္ေလးေတြ ျမင္ေနရျပီေလ။ ultra sound ရုိက္ေတာ့ သမီးေလးက လႈပ္ေနလုိ႔ ဆရာက "Moving very well" ဆုိျပီး ေမေမတုိ႔ကုိ ရီျပီးေျပာျပတယ္။ ေဆးရုံျပတဲ့ အပတ္တုိင္း ultra sound screen က သမီးရဲ႕ ပုံရိပ္ေလးက တျဖည္းျဖည္း ရုပ္လုံးေပၚလာေလ ပါပါးနဲ႕ ေမေမလည္း ကေလးကုိ ၾကည့္ျပီး ၾကည္ႏူးရေလပဲေပါ့့။ ကေလးအေျခအေနစိတ္ခ်ရျပီဆုိေတာ့ ဆရာ၀န္က ေမေမ့ကုိ ေနာက္ ၁ လ (ဇူလုိင္ ၂၇ ရက္) ေနမွ ေဆးရုံလာဖုိ႔ ရက္ခ်ိန္းထပ္ေပးလိုက္တယ္။
အဲဒီရက္မွာ ဆရာ၀န္နဲ႕ ေတြ႕ေတာ့ ပထမတစ္ခါတုန္းက ေသြးစစ္တဲ့အေျဖကုိ ဆရာက ရွင္းျပေပးတယ္။ ေသြးစစ္တဲ့အေျဖက အားလုံးေကာင္းတဲ့အျပင္ ဘာမွ ျပသနာ မရွိဘူးလုိ႔ ေမေမတုိ႔ကုိ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမေမ့ရဲ႕ ေသြးအမ်ိဳးအစားက "A" ေသြး လုိ႔ ဆရာ၀န္က ေျပာေတာ့ ေမေမက “မဟုတ္ဘူး ငါ့ေသြးအမ်ိဳးအစားက ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက စစ္ထားတာ O ေသြး” ဆုိျပီး ျပန္ေျပာတာေပ့ါ။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ေမေမတုိ႔ အသက္ ၁၂ ႏွစ္မွာ မွတ္ပုံတင္လုပ္ဖုိ႔ ေသြးစစ္ကုိ စစ္ရတယ္။ သမီး ဘၾကီး (ေမေမ့အကုိ) ရယ္၊ ေမေမရယ္က မွတ္ပုံတင္ အတူတူ လုပ္ေတာ့ ေသြးစစ္ေတာ့လည္း အတူတူ စစ္ရတာ။ အဲဒီတုန္းက ၂ ေယာက္စလုံးရဲ႕ ေသြးအမ်ိဳးအစားကုိ "O" ေသြးဆုိျပီး မွတ္ပုံတင္မွာ ေရးေပးလိုက္ၾကတာပဲ။ အခုမွ ဆရာ၀န္က "A" ေသြးဆုိေတာ့ ေမေမလည္း ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္လုံးလုံး ကုိယ့္ေသြးအမ်ိဳးအစားက "O" ေသြးလုိ႔ပဲ သိထားခဲ့တာမုိ႔ ဆရာ၀န္ကုိ “ငါ့ေသြးအမ်ိဳးအစားက O ေသြး” လုိ႔ပဲ တြင္တြင္ေျပာေနမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာက ေသခ်ာေအာင္ ေသြးအမ်ိဳးအစား ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္စစ္ခိုင္းလိုက္တယ္ေလ။ အခုတစ္ခါ ျပန္စစ္ထားတာကုိေတာ့ ေနာက္တစ္လ ရက္ခ်ိန္းၾကမွ သိရမွာပဲ။
အဲဒီလုိနဲ႕ပဲ ေမေမလည္း သမီးရဲ႕ ကုိယ္၀န္ ပထမ ၃ လကုိ တျဖည္းျဖည္း ျဖတ္ေက်ာ္လာႏုိင္ခဲ့တယ္။ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္ ပထမ ၃ လဟာ မိခင္ေလာင္း အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့အဆင့္တစ္ခုလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္ သမီး။ ဒါေၾကာင့္ ေမေမဟာ အသြားအလာ အေနအထုိင္ အစားအေသာက္ကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ဆင္ျခင္ခဲ့တာေပါ့။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ကေလး တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ ဆုိတဲ့ အေတြးေတြက ေမေမ့ကုိ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေစတယ္ေလ။ ေမေမတင္မဟုတ္ပါဘူး သမီးရဲ႕ အန္းကုန္း၊ အန္းမကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ေျမးအတြက္ အေ၀းကေန စိတ္ပူေနတယ္ဆုိတာ ေမေမခံစားလုိ႔ရတယ္။ ဗုဒၶဘာသာအရ ဆုိရင္ေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္ လူျဖစ္လာဖုိ႔ဆုိတာ ကေလးရဲ႕ကံနဲ႕ ေမေမတုိ႔ရဲ႕ကံနဲ႕လည္း ဆုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ကုိယ့္ရဲ႕မဆင္မျခင္ ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္ ကိုယ့္ရင္ေသြးေလး ဆုံးရႈံးသြားရင္ ေမေမ တသက္လုံး ေျဖႏုိင္မယ္ မထင္ဘူး။ ေနာင္တေတြနဲ႕ ပူေဆြးေနရတာမ်ိဳးလည္း မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေမေမ လုပ္ႏုိင္သေလာက္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ေရာ ကေလးကုိေရာ ဂရုစိုက္ျပီး အေနအထုိင္ အစားအေသာက္ ဆင္ျခင္ခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီၾကားထဲကမွ တခုခုျဖစ္သြားေတာ့လည္း ကံအတုိင္းပဲဆုိျပီး စိတ္ေျဖရမွာေပါ့။ ကုိယ္၀န္က စိတ္ခ်ရတဲ့အဆင့္ေရာက္ျပီ၊ စုိးရိမ္စရာ မလုိေတာ့ဘူးဆုိတာကုိ လူၾကီးေတြကုိ ေျပာျပလိုက္ေတာ့ သူတုိ႔လည္း စိတ္ေအးသြားရေတာ့တာေပါ့။
စက္တင္ဘာ ၁၃၊ ၂၀၁၀
ေနာက္ျပီး သမီးေလး ကုိယ္၀န္စရွိကတည္းက သြားေနက် ဂ်ပန္စာ သင္တန္းေက်ာင္းလည္း မသြားႏုိင္ေတာ့ပဲ နားလိုက္ရတယ္ေလ။ ေက်ာင္းက စာသင္ခ်ိန္ ၃ နာရီဆုိေတာ့ ထုိင္ရတာ အရမး္ပင္ပန္းျပီး စေနေန႔တစ္ရက္က ဘယ္လို ကုန္သြားမွန္း မသိလိုက္ရဘူး။ တနဂၤေႏြက်ျပန္ေတာ့လည္း လုပ္စရာရွိတဲ့ အိမ္အလုပ္ေတြ လုပ္ရေသးတာ ဆုိေတာ့ ေမေမ့မွာ မနားရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စေနေန႔ေတာ့ ေက်ာင္းမသြားေတာ့ပဲ နားလိုက္မယ္ ဆုိျပီး အိမ္္အလုပ္ေတြကုိ ပိတ္ရက္မွာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ၂ ရက္ခြဲလုပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ လုပ္စရာရွိရင္ နည္းနည္း ထလုပ္လိုက္၊ ေမာရင္ အိပ္ယာထဲ လွဲေနလိုက္နဲ႔ အတတ္ႏုိင္ဆုံး လူသက္သက္သာသာ ျဖစ္ေအာင္ ေနျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။
သမီးေလး ကုိယ္၀န္ ၂လေက်ာ္ ၃ လထဲမွာ ေမေမျဖစ္တာက အရမ္းအိပ္ခ်င္တာပါပဲ။ အျမဲတမ္း အိပ္ဖုိ႔ပဲ စိတ္ထဲမွာရွိတယ္။ ပင္ပန္းတာ ေမာတာ ျဖစ္လြယ္တယ္လုိ႔လည္း ခံစားရတယ္။ နည္းနည္းေလး လႈပ္ရွားလိုက္ရင္ကုိပဲ လူက ေမာျပီး ႏႈံးေနေရာ။ သမီးကုိယ္၀န္ ရွိျပီဆုိကတည္းက စက္ဘီးလည္း မစီးေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မနက္ ရုံးသြားရင္ အိမ္ကေန ဘူတာအထိကုိ အိပဲ့အိပဲ့ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာနဲ႕တင္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္။ ထမင္းစားျပီးရင္ ေမေမ လမ္းလည္း မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ရုံးမွာလည္း ေန႔လည္ ေန႔ခင္း ထမင္းစားျပီးရင္ အိပ္ငိုက္ေနတာ မ်ားတယ္။ ေနာက္ျပီး ဗိုက္ခဏခဏ ဆာတယ္။ အမ်ားၾကီးလည္း မစားႏုိင္ေတာ့ စားခ်င္တာကုိ စားႏုိင္သေလာက္ နည္းနည္းခ်င္းဆီ စားရတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုက္ဆာတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း စားႏုိင္ေအာင္ ေရနဲ႔ ေပါင္မုန္႔လုိ မုန္႔မ်ိဳးကုိိ အျမဲေဆာင္ထားရတယ္။ အဲဒါေတြေၾကာင့္လား မသိဘူး ေမေမဟာ ကုိယ္၀န္ေဆာင္သည္ေတြ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ morning sickness ဆုိတာကုိ မခံစားလိုက္ရဘူး။ မူးျခင္း အန္ျခင္း မရွိတဲ့အတြက္ ပုံမွန္မွ ဟုတ္ရဲ႕လားလုိ႔ေတာင္ ေတြးမိတယ္။ စာအုပ္ထဲမွာ တခ်ိဳ႕လည္း morning sickness မျဖစ္ၾကဘူး လုိ႔ေရးထားတာ ဖတ္ရေတာ့မွ စိတ္ေအးရတယ္။ ေနာက္ျပီး ေမေမက ရုံးမွာ ထုိင္ရတာ မ်ားေတာ့ ခါးလည္း ခဏခဏ နာတယ္။ ထုိင္ခုံေၾကာင့္လား ထုိင္တဲ့ပုံစံမမွန္လုိ႔ပဲလားေတာ့ မသိဘူး။
ကုိယ္၀န္ လႏုတုန္းေတာ့ အစားအေသာက္လည္း မပ်က္လုိလွဘူး။ ဗိုက္ဆာျပီဆုိ ဘာပဲ စားရစားရ စားလုိ႔ ရသလုိ စားလုိ႔လည္း ေကာင္းတယ္။အမဲသား ၀က္သားလုိ အသားေတြ မစားခ်င္ပဲ ဟင္းသီးဟင္းရြက္နဲ႕ အသီးအႏွံပဲ စားခ်င္တယ္။ ဖရဲသီးနဲ႕ ေရွာက္ခ်ိဳသီးကုိ ေန႔တုိင္းနီးပါး ၀ယ္စားျဖစ္ခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ အရင္တုန္းက ႏြားႏုိ႔မၾကိဳက္တဲ့ ေမေမဟာ ကုိယ္၀န္ရွိျပီဆုိကတည္းက ႏြားႏုိ႔ကုိ ေန႔တုိင္း ေသာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေဆးအေနနဲ႕ေတာ့ ျမန္မာျပည္က ဆရာ၀န္မၾကီး ေသာက္ခုိင္းတဲ့ folic acid ကုိ မနက္တစ္လုံး ညတစ္လုံး ေသာက္ေပးတာကလြဲျပီး တျခား ဘာေဆးမွ မေသာက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။
ဒီလုိနဲ႕ ဇြန္လ ၁၅ ရက္မွာ ရက္ခ်ိန္းအတုိင္း OG ဆရာ၀န္နဲ႕ ျပဖုိ႔ ေဆးရုံ ထပ္သြားရတယ္။ အဲဒီေန႔က ကုိယ္၀န္ ၁၀ ပတ္နဲ႕ ၁ရက္ရွိတဲ့ သမီးေလးရဲ႕ အရပ္ဟာ ၃၁.၇ မီလီလီတာ ျဖစ္လာျပီး ၂ ပတ္အတြင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး သိသာလာတယ္။ ultra sound screen မွာၾကည့္ေတာ့ သမီး ေကြးေကြးေလး ေနတာကုိလည္း ျမင္ရတဲ့အျပင္ သမီးရဲ႕ ေခါင္းပိစိေလးပါ ျမင္ေနရျပီေလ။ ဆရာ၀န္ကေတာ့ "ကေလးက ၾကီးထြားႏႈန္းပုံမွန္ပဲမုိ႔ စိုးရိမ္စရာမရွိဘူး" လုိ႔ ေမေမတုိ႔ကုိ ေျပာျပတယ္။ ေနာက္ ၂ ပတ္ (ဇြန္ ၂၉ ရက္) မွာ တစ္ေခါက္ ထပ္လာဖုိ႔ ရက္ခ်ိန္းေပးခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ျပီး ေမေမ့ကို ကုိယ္၀န္အတြက္ ေသြးေဖာက္ျပီး စစ္ခုိင္းတယ္။ ေဆးစစ္တာေတြက မ်ားလုိ႔ ဘာေတြစစ္လည္း ေမေမလည္း ေသခ်ာ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဂ်ပန္လုိေတြ ေရးထားတာဆုိေတာ့ ဖတ္ရတာလည္း သိပ္မလြယ္လွဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ လိုအပ္တာမွန္သမွ် သူတုိ႔ ၾကည့္လုပ္ေပးမွာေပါ့ ဆုိျပီး ဆရာ၀န္ ေရးေပးတဲ့ ေဆးစာရြက္ကုိပဲ ေသြးစစ္တဲ့ဌာနမွာ ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။
ဇြန္လ ၂၉ ရက္မွာ ေဆးရုံျပန္ျပေတာ့ သမီးက ၁၂ ပတ္နဲ႕ ၁ ရက္ရွိလာျပီး အရပ္က ၆၂ မီလီလီတာ ျဖစ္လာတယ္။ ကုိယ္၀န္ ၁၂ ပတ္ရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာ၀န္က "ကေလးက လႈပ္ရွားတာလည္း ပုံမွန္ပဲ။ ၾကီးထြားႏႈန္းလည္း ပုံမွန္ပဲမုိ႔ စိတ္ခ်ရတဲ့ အေျခအေနကုိ ေရာက္ျပီ" လုိ႔ ေျပာတယ္။ ultra sound result မွာလည္း သမီးရဲ႕ လက္ေလးေတြ ေျခေထာက္ေလးေတြ ျမင္ေနရျပီေလ။ ultra sound ရုိက္ေတာ့ သမီးေလးက လႈပ္ေနလုိ႔ ဆရာက "Moving very well" ဆုိျပီး ေမေမတုိ႔ကုိ ရီျပီးေျပာျပတယ္။ ေဆးရုံျပတဲ့ အပတ္တုိင္း ultra sound screen က သမီးရဲ႕ ပုံရိပ္ေလးက တျဖည္းျဖည္း ရုပ္လုံးေပၚလာေလ ပါပါးနဲ႕ ေမေမလည္း ကေလးကုိ ၾကည့္ျပီး ၾကည္ႏူးရေလပဲေပါ့့။ ကေလးအေျခအေနစိတ္ခ်ရျပီဆုိေတာ့ ဆရာ၀န္က ေမေမ့ကုိ ေနာက္ ၁ လ (ဇူလုိင္ ၂၇ ရက္) ေနမွ ေဆးရုံလာဖုိ႔ ရက္ခ်ိန္းထပ္ေပးလိုက္တယ္။
အဲဒီရက္မွာ ဆရာ၀န္နဲ႕ ေတြ႕ေတာ့ ပထမတစ္ခါတုန္းက ေသြးစစ္တဲ့အေျဖကုိ ဆရာက ရွင္းျပေပးတယ္။ ေသြးစစ္တဲ့အေျဖက အားလုံးေကာင္းတဲ့အျပင္ ဘာမွ ျပသနာ မရွိဘူးလုိ႔ ေမေမတုိ႔ကုိ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမေမ့ရဲ႕ ေသြးအမ်ိဳးအစားက "A" ေသြး လုိ႔ ဆရာ၀န္က ေျပာေတာ့ ေမေမက “မဟုတ္ဘူး ငါ့ေသြးအမ်ိဳးအစားက ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက စစ္ထားတာ O ေသြး” ဆုိျပီး ျပန္ေျပာတာေပ့ါ။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ေမေမတုိ႔ အသက္ ၁၂ ႏွစ္မွာ မွတ္ပုံတင္လုပ္ဖုိ႔ ေသြးစစ္ကုိ စစ္ရတယ္။ သမီး ဘၾကီး (ေမေမ့အကုိ) ရယ္၊ ေမေမရယ္က မွတ္ပုံတင္ အတူတူ လုပ္ေတာ့ ေသြးစစ္ေတာ့လည္း အတူတူ စစ္ရတာ။ အဲဒီတုန္းက ၂ ေယာက္စလုံးရဲ႕ ေသြးအမ်ိဳးအစားကုိ "O" ေသြးဆုိျပီး မွတ္ပုံတင္မွာ ေရးေပးလိုက္ၾကတာပဲ။ အခုမွ ဆရာ၀န္က "A" ေသြးဆုိေတာ့ ေမေမလည္း ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္လုံးလုံး ကုိယ့္ေသြးအမ်ိဳးအစားက "O" ေသြးလုိ႔ပဲ သိထားခဲ့တာမုိ႔ ဆရာ၀န္ကုိ “ငါ့ေသြးအမ်ိဳးအစားက O ေသြး” လုိ႔ပဲ တြင္တြင္ေျပာေနမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာက ေသခ်ာေအာင္ ေသြးအမ်ိဳးအစား ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္စစ္ခိုင္းလိုက္တယ္ေလ။ အခုတစ္ခါ ျပန္စစ္ထားတာကုိေတာ့ ေနာက္တစ္လ ရက္ခ်ိန္းၾကမွ သိရမွာပဲ။
အဲဒီလုိနဲ႕ပဲ ေမေမလည္း သမီးရဲ႕ ကုိယ္၀န္ ပထမ ၃ လကုိ တျဖည္းျဖည္း ျဖတ္ေက်ာ္လာႏုိင္ခဲ့တယ္။ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္ ပထမ ၃ လဟာ မိခင္ေလာင္း အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့အဆင့္တစ္ခုလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္ သမီး။ ဒါေၾကာင့္ ေမေမဟာ အသြားအလာ အေနအထုိင္ အစားအေသာက္ကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ဆင္ျခင္ခဲ့တာေပါ့။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ကေလး တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ ဆုိတဲ့ အေတြးေတြက ေမေမ့ကုိ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေစတယ္ေလ။ ေမေမတင္မဟုတ္ပါဘူး သမီးရဲ႕ အန္းကုန္း၊ အန္းမကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ေျမးအတြက္ အေ၀းကေန စိတ္ပူေနတယ္ဆုိတာ ေမေမခံစားလုိ႔ရတယ္။ ဗုဒၶဘာသာအရ ဆုိရင္ေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္ လူျဖစ္လာဖုိ႔ဆုိတာ ကေလးရဲ႕ကံနဲ႕ ေမေမတုိ႔ရဲ႕ကံနဲ႕လည္း ဆုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ကုိယ့္ရဲ႕မဆင္မျခင္ ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္ ကိုယ့္ရင္ေသြးေလး ဆုံးရႈံးသြားရင္ ေမေမ တသက္လုံး ေျဖႏုိင္မယ္ မထင္ဘူး။ ေနာင္တေတြနဲ႕ ပူေဆြးေနရတာမ်ိဳးလည္း မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေမေမ လုပ္ႏုိင္သေလာက္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ေရာ ကေလးကုိေရာ ဂရုစိုက္ျပီး အေနအထုိင္ အစားအေသာက္ ဆင္ျခင္ခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီၾကားထဲကမွ တခုခုျဖစ္သြားေတာ့လည္း ကံအတုိင္းပဲဆုိျပီး စိတ္ေျဖရမွာေပါ့။ ကုိယ္၀န္က စိတ္ခ်ရတဲ့အဆင့္ေရာက္ျပီ၊ စုိးရိမ္စရာ မလုိေတာ့ဘူးဆုိတာကုိ လူၾကီးေတြကုိ ေျပာျပလိုက္ေတာ့ သူတုိ႔လည္း စိတ္ေအးသြားရေတာ့တာေပါ့။
စက္တင္ဘာ ၁၃၊ ၂၀၁၀
13 comments:
ဒီစာေလးဖတ္ၿပီး ဆင္ဆင္တစ္ေယာက္ေတာ႔ အလုုပ္ရႈပ္ေတာ႔မွာပဲ။ သူလဲ..ေရးဖုိ႔စိတ္ကူးရလာရင္အေကာင္းသား။
mm
ေကာင္းတယ္ ညီမ...
အဲလိုမွတ္တမ္းေလး ေရးထားတာ...
သမီးေလးၾကီးလာေတာ့လဲ ဖတ္ျပလို႕ရတာေပါ့... း))
ဖတ္သြားတယ္ အစ္မေရ ဟိဟိ ကိုူယ့္အရာမဟုတ္ေတာ့ ဘာမွေျပာခဲ့ေတာ့ဘူး ဟို ကို၀င္းၾကည္ နဲ႔ အစ္မၾကီးေရ ဒါမ်ိဳးေလးေတြ နုတ္ေရးထား ေနာက္ဆို ေရးလို႕ရေအာင္ း)
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ၿမန္မာၿပည္မွာ မွတ္ပံုတင္လုပ္တုန္းက B ေသြးတဲ့။ဒီေရာက္လို႔ KK မွာေသြးလွဴမယ္လုပ္ေတာ့ သူက form မွာ B လို႔ၿဖည့္တယ္။လွဴခါနီး ေသြးကို ေသခ်ာေအာင္ ေဆးရုံကထပ္စစ္ေတာ့ O+ ၿေစ္ေနတယ္။:)
က်ြန္ေတာ္လဲ မွတ္ပံုတင္လုပ္တုန္းက စစ္ထားတာ ေအေသြး။ လြန္ခဲ ့တဲ ့၄ နွစ္ေလာက္ကမွ ညီမေလးက အေဖက အိုေသြး အေမက ဘီေသြးကို နင္ကဘာျဖစ္လို ့ေအေသြးျဖစ္ေနရတာလဲ ေဆးရံုမွာကေလးမွားလာလို ့ဘဲျဖစ္ရမယ္ေျပာလို ့။ ေသြးျပန္သြားစစ္ရတယ္ အေျဖေစာင့္ရင္း ရင္ေတြေတာင္တုန္လို ့မေတာ္လို ့ရုပ္ရွင္ထဲကလို ေမြးစားသမီးျဖစ္ေနမွာစိုးလို ့....:)
သမီးဖတ္ဖို႕ ဆိုေပမယ့္. တို႕လည္း ဖတ္သြားတယ္. :)
ဖတ္သြားပါတယ္။ သမီးေလးအတြက္အလြန္တန္ဖိုးရွိတဲ့
လက္ေဆာင္ပါ။
မေရ
သမီးေလးတၿဖည္းၿဖည္းၾကီးလာေတာ႕
ပိုအလုပ္ရွဳပ္လာေနမွာပဲ
မိသားစု က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစလို႕..
အခုမွ ေရာက္ဖူပါတယ္။ Kagoshima မွာေရႊတိဂံုပံုတူ ေစတီရိွတယ္ဆိုတာ ၾကားဖူးတာနဲ႔ အဲဒီအေၾကာင္းရွာရင္း လာလည္ျဖစ္ပါတယ္။ ခိတက်ဴးရွဴးက ဘုရားအေၾကာင္းလည္း က်ေနာ္က ခရီးသြားမွတ္တမ္းသေဘာ ေရးထားဖူးေပမဲ႔ အစ္မ ေဖာ္ျပထားသလိုေတာ႔ မျပည့္စံုပါဘူး။
ခင္မင္စြာျဖင့္
မႏုစံ မဂၤလာပါ၊ အမလည္း သမီးေလးေမြးလာေတာ႔ အလုပ္ေတြရွုပ္ေနမယ္ဆုိတာ နားလည္ပါတယ္၊ အမကစာေတြကဘယ္လုိေရးေရး ဖတ္လုိ႔ေကာင္းတယ္၊ သမီးဖတ္ဖုိ႔စာေတြကုိ ၀င္၀င္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္၊ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတရားကုိ အမဆီမွာ ေတြ႔လုိက္ဖတ္လုိက္ရတဲ႔အခါ ပီတိျဖစ္မိပါတယ္။
အမတုိ႔မိသားစုေလး က်မ္းမာေပ်ာ္ရႊင္ၿပီး စိတ္ႏုလုံး ခ်မ္းေျမ႔ေအးပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးပါတယ္။
ခင္မင္လွ်က္
ကမာနီလာ
ကိုဝင္းၾကည္နဲ႔ ဆင္ဆင္ လာဖတ္သြားပါတယ္
:)
စာလာဖတ္သြားပါတယ္.. link ခ်ိတ္ခြင့္ျပဳပါေနာ္ :)
mm>> ဆင္ဆင္က စာေရးေကာင္းေတာ့ သူလည္း ေရးမွတ္ထားမွာပါ။ :)
မမသက္ေ၀>> ဟုတ္ မ.. သူၾကီးလာရင္ ဒီစာေတြ ဖတ္ဖုိ႔အတြက္ သူ႕ကုိ ျမန္မာစာ ဖတ္တတ္ေအာင္ အရင္လုပ္ေပးဦးမယ္ အမ။ :)
ေမာင္မ်ိဳး>> ရပါတယ္ ေမာင္မ်ိဳးေရ၊ ဘာမွ မေရးလည္း အမ စိတ္မဆုိးပါဘူး။ စာလာဖတ္တယ္ဆုိရင္ပဲ ေက်နပ္ပါတယ္။ :) ကုိ၀င္းၾကည္နဲ႔ ဘယ္သူလဲဟင္??? :O ဆင္ဆင့္ကုိ ေျပာတာလား။ အမကုိ ပေဟ႒ိ ဖြက္သြားျပန္ျပီ။ :D
JuneOne>> ဒါဆုိ အမ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေနာ္။ အဲဒါ ဘယ္လုိျဖစ္လဲ မသိဘူး။ အမလုိပဲ ကုိယ့္ေသြးအမ်ိဳးအစားကုိ အမွတ္မွားေနတာ လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္မ်ား ရွိျပီလဲ မသိဘူး။ သိထားသင့္တယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ေသြးအမ်ိဳးအစား ျပန္စစ္ဖုိ႔ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။ :)
Home Sweet Home>> အင္းေနာ္။ အမလည္း အဲဒီလုိျဖစ္ေနတာေလ။ ေနရင္းထုိင္ရင္း ေသြးအမ်ိဳးအစားတလြဲျဖစ္ေနေတာ့ ကုိယ္ကပဲ ေမြးစားထားခံရသလုိလုိနဲ႔ :D
သိဂၤါေက်ာ္>> ရပါတယ္ လာဖတ္ပါ။:)
Shinlay>> ဟုတ္ မ။ သူတန္ဖုိးထားတတ္ပါေစလုိ႔ပဲ ေျပာရမွာပဲ အမရယ္။ :)
Kyaw Hnin Se Lwin>> အဟုတ္ပဲ ညီမေရ။ သူ တျဖည္းျဖည္း ၾကီးလာေလ အေမက အားခ်ိန္ မရွိေလပဲ။ ကြန္ပ်ဴတာ သုံးတာ၊ အိမ္အလုပ္လုပ္တာ အဲဒါေတြအတြက္ သူ႔အိပ္ခ်ိန္ကုိပဲ ေခ်ာင္းေနရတယ္။ သူအိပ္မွ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ရတယ္။ :)
meengelay>> အမလည္း ေရးထားတာ ၾကာျပီဆုိေတာ့ ညီမေျပာမွ ျပန္ဖတ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း စာေရးဆရာ သူရိန္ထက္ရဲ႕ ေဆာင္းပါး ဖတ္ထားမိလုိ႔ သတိရတာနဲ႔ ထည့္ေရးလိုက္တာပါ။ အမက သူမ်ားေရးထားတာေလးကုိ ဆက္စပ္မိေအာင္ ကုိယ့္ ပုိ႔စ္မွာ ယူသုံးထားတာပါ။ :)
ကမာနီလာ>> ဆုေတာင္းေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ ကုိကမာ။ အလုပ္ရႈတ္တာကုိေတာ့ ထူးျပီး မညည္းခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ သမီးေလးအတြက္ ေရးထားတာေလးေတြကုိ လာဖတ္တယ္ဆိုလုိ႔ ၀မ္းသာပါတယ္။ ကုိကမာလည္း အခ်ိန္ရရင္ စာေရးပါဦး။ အသစ္ေတြလည္း ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။ :)
:P>> ဆင္ဆင္က ဘာျဖစ္လုိ႔ အဲဒီ nickname ေလး ျဖစ္သြားတာလဲ။ ဆင္ဆင္ ဘယ္ေတာ့ due date လဲ။ စပ္စုတာ.. :P
ဟန္နာ>> link ပါ ညီမ။
Post a Comment