Image Link:
ျပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကုန္ခါနီးတုန္း က ေဆး သြားစစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေဆးစစ္ခ ကုိေတာ့ ရုံးနဲ႔ ခ်ိတ္ထားတဲ့ Insurance Company က အကုန္က် ခံပါတယ္။ ဘာေတြကုိ စစ္ရမယ္ဆုိတာ ကုိယ့္ရဲ႕ အသက္နဲ႔၊ ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ေဆးစစ္ျပီးသား ေပၚမူတည္ျပီး လုိအပ္တာကို ဒီႏွစ္မွာ ထပ္စစ္ရတာပါ။ က်မတုိ႔ ရုံးက တစ္ႏွစ္ကုိ တစ္ခါ စစ္ခုိင္းျပီး တခ်ိဳ႕ရုံးေတြက တစ္ႏွစ္မွာ ႏွစ္ခါ ေဆးစစ္ခုိင္းတယ္လုိ႔ ေျပာတာ ၾကားဖူးတယ္။ က်မအတြက္ ဂ်ပန္မွာ ေဆးစစ္ဖူးတာ ပထမဆုံး အၾကိမ္ပါ။
*****
*****
မ်က္လုံးစစ္ဖုိ႔အတြက္ ဆရာမေလးက က်မကုိ “မ်က္ကပ္မွန္ တပ္သလား၊ မ်က္မွန္တပ္သလား” လုိ႔ေမးပါတယ္။ က်မက “မ်က္ကပ္မွန္ မတပ္ဘူး၊ မ်က္မွန္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာ သုံးရင္ တပ္ပါတယ္” လုိ႔ေျပာေတာ့ “အခု ပါ လာရင္ သြားယူျပီး တပ္ပါ” လုိ႔ေျပာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ က်မလည္း အိတ္ေတြ ထားတဲ့ေနရာ ျပန္လာျပီး ပါလာတဲ့ မ်က္မွန္အစုပ္ေလး ထုတ္တပ္ရင္း သူ႕ဆီ တစ္ခါ ျပန္ေျပးရပါတယ္။ မ်က္မွန္တပ္ျပီးေတာ့မွ သူက မ်က္လုံး စမ္းတဲ့ စက္ကေလးေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ခုိင္းရင္း အထဲက “ဂ”ငယ္ ပုံစံမ်ိဳးစုံကုိ ၾကည့္ခိုင္းေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီ “ဂ” ငယ္ ပုံစံမ်ိဳးစုံ ေတြကုိ မ်က္စိ စစ္ဖူးသူတုိင္း သိၾကမွာပါ။ က်မ ၾကည့္ခဲ့တဲ့ “ဂ”ငယ္ေတြမွာ နံပါတ္ ၁ ဂငယ္က အၾကီးဆုံး ျဖစ္ျပီး ဒုတိယ စာလုံး ဆုိရင္ နည္းနည္း ေသး လာပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း နံပါတ္ ၾကီးလာေလ စာလုံးေတြက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေသး ေသးလာတာေပါ့။ အဲဒီ ဆုိဒ္စုံ ဂငယ္ၾကည့္ခိုင္းေတာ့မွ က်မ မ်က္လုံးေတြ မေကာင္းေတာ့ဘူး ဆုိတာ ဘူးေပၚသလုိေပၚတာပါပဲ။
အစတုန္းက ကုိယ္ကုိကုိယ္ ညာေနေသးတယ္။ မေကာင္းေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္အထိ မေကာင္းဘူးလည္း ဆုိတာ သိမွ မသိတာ။ အခု ဆရာမက ၾကည့္ခုိင္းတဲ့ စက္ရဲ႕ အေပါက္ကေလးက ေခ်ာင္းၾကည့္ရတဲ့ ဂငယ္မွာ က်မ ျမင္ရတာဆုိလုိ႔ နံပါတ္ ၁ ဂငယ္ပဲ ရွိျပီး က်န္တဲ့ ဂငယ္ေတြက အေပါက္ ဘယ္ဘက္ကုိ လွည့္ေနမွန္း မသိေလာက္ေအာင္ ေ၀၀ါးေနတာပါပဲ။ ဆရာမက က်မကုိ “ ဂ ငယ္ ဘယ္ဘက္ လွည့္ေနလဲ ျမင္ရလား” လုိ႔ေမးရင္ က်မ ဘာမွ မျမင္ရလုိ႔ အဆင့္ ၁ ကေနကုိ မတက္ပါဘူး။ သူလည္း “ေသခ်ာ ၾကည့္ပါဦး” လုိ႔ေျပာျပီး ၂ ခါ ၃ ခါ ထပ္စစ္ေပမယ့္ ဂငယ္ရဲ႕ အဖြင့္ဘက္ကုိ မွန္ေအာင္မေျပာႏုိင္လုိ႔ ေနာက္ဆုံး “မ်က္လုံး မေကာင္းဘူးပဲ” လုိ႔ မွတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။ မ်က္လုံးျပီး နားစစ္တာေတာ့ အေျခအေန ေကာင္းတယ္။ မွန္လုံခန္းထဲမွာ ေနရျပီး အသံတုိးတုိးေလး “တီ”လုိ႔ ၾကားရင္ လက္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ခလုပ္ေလးကုိ ႏွိပ္လိုက္ယုံပဲ။ အသံတုိးတုိး သြားေပမယ့္ အားလုံး ၾကားရပါတယ္။ (ေတာ္ေသးတာေပါ့ .. ၀ူး..)
ေသြးစစ္တာက ေသြးစုပ္တဲ့ ဆရာမေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလး ခံစားလိုက္ရတယ္။ လက္ထဲကို အပ္ၾကီး စိုက္ရက္သားကေန ေသြးေၾကာရွာမေတြ႕ပဲ ဟုိစမ္းဒီစမ္းနဲ႔ လက္ကုိ အပ္နဲ႔ ေမႊ႔ေနတာ ေသြးစုပ္တာ မနာပဲ သူအပ္နဲ႔ ေမႊ႕လုိ႔ အရမ္းနာပါတယ္။ ဆရာမက အသစ္မုိ႔ထင္တယ္။ အေၾကာရွာတာ သိပ္မကၽြမ္းက်င္ဘူး။ ပိန္လုိ႔ အေၾကာေတြေပၚေနတာ သူ႕က်မွ အေၾကာရွာမေတြ႕ဘူးရယ္လုိ႔။ လုိသေလာက္ ေသြးစုပ္ထုတ္ျပီးေတာ့ က်မလည္း တအားနာတာ ခပ္ေမ်ာ့ေမ်ာ့ပဲ က်န္တယ္။ ဒါေတာင္ သတၱိ အေတာ္ေကာင္းတာေနာ္။ တစ္ခ်က္မွ ေသြးစုပ္ထုတ္ေနတာကုိ မၾကည့္ဘူး။ မ်က္ႏွာေလး အသာလႊဲထားရင္း လုပ္ခ်င္သလုိသာ လုပ္၊ ထုတ္ခ်င္သလုိသာ ထုတ္ေတာ့လုိ႔ သေဘာထား လိုက္ေတာ့တယ္။ အပ္စြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ ေသြးေတြ ထပ္ထြက္လာတာ အမ်ားၾကီးပဲ။ ဆရာမလည္း ေတာင္းပန္လိုက္တာ ပ်ာေနတာပဲ။ အပ္စုိက္တဲ့ေနရာမွာ ေသြးေျခဥေနတာ ရက္အေတာ္ၾကာ ခံလိုက္ရတယ္။
က်န္တာေတြက ဓာတ္မွန္ရုိက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အမ်ိဳးသမီးဆရာ၀န္နဲ႔ စမ္းသပ္ရတယ္။ ေဆးစစ္တာ ၇ မ်ိဳးေလာက္ရွိေတာ့ အေသးစိပ္ ေရးမျပေတာ့ဘူး။ ေဆးစစ္ျပီး ထြက္လာေတာ့ အမ်ိဳးသားက ဧည့္ၾကိဳေကာင္တာမွာ ေစာင့္ေနတာပါ။ က်မကလည္း ေဆးစစ္ျပီးျပီးခ်င္း သူ႕ကုိ “က်န္တာေတြေတာ့ကိစၥမရွိဘူး။ မ်က္လုံးစစ္တာေတာ့ က်မယ္ထင္တယ္” လုိ႔ ေစာင့္ရတဲ့သူ အားရွိေအာင္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ တကယ္ ေဆးစစ္တဲ့အေျဖ သိရေတာ့လည္း မ်က္လုံးပဲ ေဆးက်ပါတယ္။
*****
အရင္တုန္းက မ်က္မွန္တပ္ေပးမယ့္ မ်က္လုံးက ၾကည့္ရတာ ၀ါးတားတားမုိ႔ အျမင္ သိပ္မၾကည္လင္ပါဘူး။ မ်က္မွန္အသစ္လည္း တပ္လိုက္ေရာ ၾကည့္ရတာ ၀ါးတားတား ျမင္ခဲ့သမွ် အရာအားလုံး ၾကည္လင္ ျပတ္သား ေနေတာ့ စစ တပ္ခ်င္း မေနတတ္ဘူး။ မ်က္မွန္အသစ္ရတဲ့ေန႔က မ်က္မွန္တပ္ျပီး Blog ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား လိုက္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္မွန္၀ယ္တုန္းက ရည္ရြယ္တာ စာေမးပြဲအတြက္ပါ။ မ်က္မွန္တပ္ျပီး Blog ဖတ္တာ ျမင္ေတာ့ က်မ အမ်ိဳးသား ရင္က်ိဳးပါတယ္။ စာဖတ္ေစခ်င္လုိ႔ မ်က္မွန္အသစ္ တစ္လက္၀ယ္ေပးတာလုိ႔လည္း ေျပာေသးတယ္။ အခုေတာ့ စာေမးပြဲလည္း တဆင့္ျပီးသြားတာမုိ႔ မ်က္မွန္ေလး တပ္လ်က္ Blog ေရးျပီး ပို႔စ္အသစ္ တင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။
ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၃၊ ၂၀၀၉။
